یک روز...

یک روزی میرسد که من، کنار یک حیاط کوچک روی صندلی چوبی نشسته باشم

و نسیم پاییز هی توی صورتم بخورد اما دستم روی عصای چوبی خراطی شده ام، نلرزد!

این روز که برسد دیگر کاملا آماده ام.

وقتی دخترم ۱ ساله شد، برای اولین بار در عمرم، خواستم که بیش از ۳۰ سال عمر کنم.

امروز درست بیست و هشت سال و شش ماه و بیست و چهار روزه ام و تصور دردناکیست که در ۳۰ سالکی بمیرم، یعنی یک سال و پنج ماه و شش روز دیگر.

 

نفیرسیمرغ...